Een blessure zit in een klein hoekje
Vol goede moed stap je volleybalveld in. Rustig aan warm lopen, even rekken en strekken en dan lekker inspelen. Je voelt je goed en hebt zin om zo nog even een potje te volleyballen.
Tijdens het inslaan loopt alles gesmeerd. De ene naar de andere bal raak je met speels gemak.
De coach doet zijn praatje en stoomd je klaar om lekker te gaan knallen!
Je geeft de tegenstander een handje en wenst ze veel plezier en succes.
De eerste service zoeft over het net, de pass komt mooi op rechtsvoor en net op het moment dat je de bal wil spelen voelt het alsof iemand tegen je kuit schopt. Je kijkt om je heen maar geen van je teamgenoten staat in de buurt. Een scherpe pijn verspreid zich door je kuit en je kunt niet meer verder. Zweepslag..
De nachtmerrie van elke PVT’er!
Hopelijk blijft een blessure jullie bespaard en kan je genieten van elke wedstrijd die nog op het programma staat.
Veel liefs
Moeder de Vrouw
Ontspruit de liefde dit jaar?
Een paar weken geleden vroeg ik het hen nog; ‘PVT is weer in aantocht, jullie zijn er gewoon weer bij toch?’ Maar het antwoord wat ik kreeg was niet het antwoord wat ik had willen horen. ‘Nee dit jaar zijn we er helaas niet bij’. Mijn hart stokte in mijn keel. Dit nieuws moest ik even verwerken.
Ze leerden elkaar kennen tijdens PVT ’19. Zij was coach van Gomarus College Groningen dames B. Hij spelend voor VIAA Zwolle. Toen er een volleybal met zijn telefoonnummer voorbij rolde, trok zij de stoute schoenen aan en zocht contact. En zo geschiede. Wat begon als een PVT-fling is ontplooid tot een huwelijk.
Maar nu voor het eerst in 6 jaar tijd zijn beiden niet aanwezig bij het mooiste volleybaltoernooi van het jaar. Of zij het daar net zo moeilijk mee hebben als ik, weet ik niet.
Wat ik nu hoop? Dat er dit jaar weer zo’n mooi liefdesverhaal ontpopt. Zoals er velen al zijn voorgegaan. Dan kunnen we elkaar nog jaren aansteken met het volleybalvirus wat PVT heet.
Door: Moeder de Vrouw
Een slimme meid is op het leven voorbereid.
Om 10:00 uur ‘s ochtends in de kerkbanken zitten is normaal al een hele opgave, laat staan als de kerk 140 km verderop staat. Vanuit Nijkerk doe je er ongeveer 1,5 uur over om in Assen te komen, maar Imko en Bas hadden nog een lift nodig, dus reden we eerst even langs Wageningen. En nee, Wageningen ligt niet écht op de route Nijkerk-Assen, maar als Imko 3 camera’s, 5 lenzen, een complete muziekstudio en genoeg processorkracht om NASA jaloers te maken mee wil nemen, dan wippen we toch maar even langs…
Met het zonnetje op de toet en een thermoskannetje koffie tussen ons in, beginnen we aan de rit naar, toch wel, hét Assen van Nederland. Wat een dag, wat een avontuur, wat een vreugde. Onderweg praatten we ronduit over de CD’tjes in het portier, het beste merk thermoskan, hoe je vrienden je aankeken toen je niet kon uitleggen waarom het PVT zo leuk is en waarom mijn Opel Crossa zo’n lekker wagentje is, waarop direct het lampje van mijn motor begon te branden.
Bij Hoogeveen zetten we de auto maar even aan de kant. De ANWB vertelt ons ondertussen dat we 1,5 uur iets voor onszelf mogen doen. We besluiten de warmte van een gerenommeerd eet-etablissement op te zoeken. Laat niemand je ooit wijsmaken dat het te vroeg is voor een hamburger. Met een frietje in de ene hand en een telefoon in de andere volgen we de opening van het PVT maar via de live-stream.
Als de meneer van de Wegenwacht er eindelijk is vertelt ‘ie dat de vonkjes in de voorste contratoppings te droog stonden. Of het was de elastische viscositeit. Zoiets, echt waar. Ik had echt geen idee. Misschien was het het Drents accent waar ik aan moest wennen, of het kwam omdat ik echt geen bips van auto’s weet. Nadat er een nieuwe smurf in was gesmurfd was de auto voor nu in ieder geval genoeg gerepa-smurfd en zo konden we onze weg naar Assen weer versmurfen.
Materiaal pech wordt uiteindelijk ook gewoon veroorzaakt door een slechte voorbereiding. Mensen in vorm rijden nooit lek. Uiteindelijk zijn we met enige vertraging alsnog in Assen aangekomen. We hopen dat de rest van het toernooi iets gesmeerder verloopt dan mijn lieve motortje. Hoe voorbereid ben jij dit jaar? Draai je motortje goed warm voor de wedstrijden en smurf er wat van!
Update: Wie is Het?
Zoals je misschien gelezen hebt is één van onze ‘’fotografen” haar camera vergeten. Nu had ze dus wel een ander talent. Kan jij jezelf herkennen?
Interview met het luidste lid van GSV
Onze interviewer, waarvan ik niet wist dat we die hadden, ging een keertje de zaal in met een paar vraagjes. Maar het moest niet zomaar een doodnormale speler, coach of toeschouwer zijn. Het moest de luidste PVT’er zijn die er op dat moment was. Die hebben we gevonden en hier zijn haar antwoorden op drie korte vraagjes. Brand maar los Celine!
Hoe vind je het PVT tot nu toe?
Tot nu toe is het echt helemaal fantastisch! Ondanks dat er een jaar tussen zit is het mooi om terug te zijn en te zien dat de sfeer hetzelfde in gebleven! Persoonlijk is het ook een bijzonder jaar, ik mag na jaren trouwe supporter zijn aan de kant nu ook zelf meespelen met het mijn studentenvereniging GSV. De voetjes gaan van de vloer en de liederen worden gescandeerd dus tot nu zeker geslaagd.
Denk je dat je stem het volhoudt de komende dagen?
Dat mag je mij zelf maar even vragen, een antwoord kan ik je alleen niet verzekeren. De stembanden zijn al luidkeels gebruikt en keelsnoepjes zijn al groots ingeslagen.
Hebben jullie een bepaalde techniek om veel te winnen?
Onze tactiek om te winnen is de sfeer erin houden, zowel in het veld en aan de lijn! En daarnaast uiteraard goed spelen maar met onze fanatieke coaches is dit natuurlijk piece of cake!
PS: als je dit leest en denkt “hé ik ben veel luider dan Celine,” niet getreurd als je blijft schreeuwen verschijnt onze interviewer misschien wel voor je neus.
PVT beslisboom. Werkt beslist.
Statistieken liegen niet
Met de 55e editie heeft het PVT dit jaar weer een nieuwe mijlpaal bereikt. Reden genoeg om het archief in te duiken en de meest bijzondere statistieken van het PVT op een rij te zetten.
- Sinds de overstap naar Sporthal Olympus in 2017 is het aantal wedstrijden in De Timp sterk gedaald.
- Ook buiten de sporthal veranderd het PVT: door de jaren heen zie je dat steeds minder mensen de weg naar De Pimpelaer weten te vinden.
- In 2008 scoorden de teams die met 2-0 wonnen opvallend vaak 40 punten.
- In datzelfde jaar was een duidelijke trend zichtbaar dat teams die hun meeste wedstrijden verloren geen kampioen werden.
- Het PVT trekt ook al jarenlang zeer constante scheidsrechters aan: per rally blazen ze gemiddeld genomen 2x op hun fluit.
- Geen van de huidige spelers van het Gomarus College Groningen (alle categorieën) speelde in 1973 al mee.
- De laatste jaren worden de finalerondes opvallend genoeg steeds op zaterdag afgewerkt. Op een toernooi van 4 dagen is die kans slechts 25%.
- Spelers die uitkomen in de lagere categorieën zijn gemiddeld jonger dan spelers uit de hogere categorieën.
- De winnaar van de HB poule uit 1983 is al 41 jaar op rij FQI Kampen.
- De kans dat je een bestuurslid de burgemeester van Assen te woord ziet staan met een patatje in zijn hand is sinds 2017 groter dan 0%.
Volleybal blijkt eens te meer een sport te zijn van scoringspercentages en andere statistieken. En je ziet: statistieken liegen niet.
